Verhalen van nieuwe Arnhemmers
Moeilijke en mooie herinneringen aan een land in de Hoorn van Afrika, dat is waar het onlangs verschenen boek Ons Eritrea over gaat. Elf Eritrese Arnhemmers vertellen over hun kinderjaren in het dorp waar ze opgroeiden én over hun volwassen leven. Over spelen met vriendjes, op de koeien passen, water halen bij de rivier, trouwen als veertienjarige en uren lopen naar de markt.
Amanuel: “Als kind paste ik op de koeien en dat vond ik leuk, heerlijk de hele dag buiten. Mijn ouders hadden 30 koeien en als er een moest bevallen, hielp ik. In mijn eentje.” Genet: “Twee of drie keer per week gingen we op zoek naar hout. Alleen de grotere kinderen gingen mee, want je moest er twee uur voor lopen. Net als voor water halen.” Teklay: “Voordat ik naar school ging, moest ik op het land werken en daardoor kwam ik soms te laat in de les. De docent sloeg mij dan met een lat op de binnenkant van mijn hand. Pijnlijk! Maar ik vertikte het om te huilen.”
Koffierituelen, taal en cultuur
De verhalen van de nieuwe Arnhemmers, vergezeld door prachtige portretfoto’s, dompelen je onder in een andere wereld. De uitleg over allerlei aspecten van de Eritrese cultuur laat veel zien van het alledaagse leven. In korte hoofdstukken met verduidelijkende foto’s lees je over het boerenleven, het landschap, de eetcultuur, de fascinerende koffierituelen, de kleding, de haardracht, typisch Eritrese muziek en instrumenten, en vanuit het Tigrinya vertaalde kinderliedjes. Daarnaast vind je informatie over de geschiedenis van dit land, het onderwijssysteem, de grote rol van het geloof, de Tigrinya taal en het bijbehorende alfabet dat gebaseerd is op het eeuwenoude Ge’ez schrift.
Een project van Stichting Integratiehuis Arnhem
Op 9 september 2021 was er een feestelijke boekpresentatie, onder meer om de elf geïnterviewde mannen en vrouwen te bedanken, maar ook de schrijvers, de tolken en de rest van het team, de gemeente Arnhem en verschillende fondsen. Een vrolijke middag volgde met Eritrese muziek, dansen, geklap, zon, Eritrese koffierituelen, plat brood en Suwabier. Wat een blije gezichten!
Dit mooi vormgegeven boek (auteurs: Marike Spee en Wim Bos) vormt een sluitstuk van een prachtig project waaraan deelnemers en vrijwilligers van het Stichting Integratiehuis Arnhem en verschillende fondsen enthousiast hebben meegewerkt.
Ons Eritrea is van nut voor mensen die werken of contact hebben met Eritrese nieuwkomers. Daarnaast denken we dat de verhalen en herinneringen een schat aan informatie bevatten voor kinderen van Eritreeërs die het land van hun ouders niet of nauwelijks kennen.
Recensenten van het eerste uur
Teklay: “Alles mooi.” Abrahale: “Goed! Nederlands lezen is moeilijk.” Kudusan: “Veel Nederlands, beetje Tigrinya. Leuk!” Teklay: “Kleine foto’s, jammer.” Zenebe: “Mooi boek, goede foto’s, dankjewel.” Tesheme: “Ik ben blij. Het boek is fijn.” Tesfahuney: “Ik was terug in mijn land.” Genet wijst naar een foto van een markt in haar geboortedorp, slikt en veegt een traan weg. Iets zeggen kan ze even niet.
De opbrengst van het boek wordt besteed aan de activiteiten van het Integratiehuis, een stichting die zich inzet voor Eritrese Arnhemmers. Bestellen? Zie hier
