Omver geblazen door en in Patagonië
Het is een prachtige zonnige avond en beschut achter een van de windschermen koken we in het keukentje achter in onze kampeerbus naast het lago General Carrera. We zijn inmiddels op de helft van onze reis door Patagonië en na een week in Argentinië zijn we weer terug in Chili. We blijven ons verbazen over de uitgestrektheid van de natuur en alle bloemen die er volop bloemen. Of het door de politieke onrust of door de tijd in het jaar (december) komt weten we niet, maar overal is het rustig en hebben we meerdere campingplekken voor onszelf.
Met een kampeerbusje van zuid naar noord door meerdere nationale parken
Het waait! We begonnen onze reis in het zuidelijkste puntje van Chili (Punta Arenas) waar we ons busje en dus ons huis voor de komende vier weken hebben opgehaald. De weg naar misschien wel het beroemdste nationale park van Chili; Torres del Paine liet ons meteen zie en voelen hoe Patagonië is: ruig, ongerept en een altijd aanwezige wind. Onze eerste dagen in Torres de Paine illustreren meteen de onvoorspelbaarheid van het weer. Waar er slecht weer was voorspeld prijzen we onszelf gelukkig met drie dagen vol zon en genieten we van een perfecte aanblik van de Torres. Al zo vaak op foto’s gezien maar in het echt nog zo veel indrukwekkender.
Trektocht in El Chaltèn
Na de dagwandelingen in Torres del Paine kozen we er in het wandel -en klimmekka van de wereld El Chaltèn voor om een meerdaagse tocht te lopen met de tent. Bij het plannen thuis was ons oog op het Huemul circuit gevallen; een vierdaagse trektocht die zich centreert rond het zuidelijke Patagonische ijsveld; een van de grootste zoetwaterreserves ter wereld. Dat elke gletsjer in Patagonië hieruit ontspringt is een bizarre gedachte. Het regent en waait echter veel in El Chaltén dus of we deze tocht daadwerkelijk van ons lijstje af konden vinken, bleef tot het einde spannend.
Als we ’s middags aankomen bij het ranger station in El Chaltèn om ons aan te melden voor mountain activities in remote areas zegt de ranger het al gauw; we moeten vandaag vertrekken als we morgen bij het ijsveld willen zijn omdat er sneeuw is voorspeld voor overmorgen. Hij raadt ons aan om enkel naar het uitzichtpunt te lopen en dan weer terug te keren. Een beetje bedroefd door dit bericht lopen we naar buiten, maar dit gevoel slaat al snel om in enthousiasme voor een nieuw plan: wat als we dag twee en drie nu combineren en daardoor toch de hele tocht kunnen lopen? We hevelen snel onze spullen uit het busje over in onze rugzakken en bij de bakker halen we nog een zak empanadas voor onderweg voor we daadwerkelijk vertrekken.
In de komende drie dagen maakte Patagonië al zijn verwachtingen waar en wisten we weer waarom we hier een reis van 24 uur voor over hadden. We baanden ons een weg door brede rivierbeddingen, over modderige paadjes en trokken onze klimgordels aan om met een tokkelbaan de wildste rivieren over te steken. Waar we gewend waren aan de perfect gemarkeerde paden in de Alpen, moesten we het hier doen met te pas en te onpas geplaatste steenmannetjes. Om de losse puinhellingen te vermijden, lopen we zo lang mogelijk op de gletsjer zelf voordat we ons wagen aan de klim naar de Passo del Viento; de pas van de wind! De zon en afwezigheid van wind moedigen ons aan en het landschap verandert gaandeweg; vegetatie maakt plaats voor sneeuwveldjes en kraakheldere blauwe meren. We vullen onze flessen met het verste water voordat we verder lopen naar het ijsveld. De uitgestrektheid is adembenemend: er is sneeuw en ijs zo ver als je kunt kijken. Als we na een lange dag wandelen voldaan aankomen bij het tweede kampement zijn we stil van het prachtige zicht op het meer met ijsschotsen en genieten tot we onze tent weer inkruipen.
De laatste dag terug naar El Chaltèn was langer dan verwacht en is zwaar; wederom had het weerbericht het bij het verkeerde eind en lopen we in de warme zon in plaats van tussen de sneeuwvlokken. Maar een flesje warme appelsap die nog in ons busje lag en een warme camping douche gaven zelden zoveel voldoening. De dag er na spendeerden we door te kijken waar in El Chaltèn de beste koffie te vinden was en bereidden we ons voor op de rest van onze trip.
De Carretera Austral
Door de barre Patagonische steppes reden we weer terug naar Chili en lachten we om de grappige guanaco’s (een soort lama’s) onderweg. Na het dorre uitgestrekte landschap genieten we nu van de groene bergen die alle blauwe meren omringen. Omdat alles tot nu toe voorspoedig is verlopen, besluiten we om de Carretera Austral (de weg naar het zuiden) nog wat verder af te rijden naar het zuiden en bezoeken we Patagonia national park en het havenplaatsje Tortel. Hier zijn er geen wegen maar alleen houten boardwalks die alle kleurige huisjes met elkaar verbinden. De zon laat zich weer zien en door al het groen doet het ons, afgezien van de temperatuur, denken aan een tropisch oord. Het rondstruinen in dit stadje is een welkome afwisseling van al het wandelen.
Met nog ongeveer 1,5 week te gaan vervolgen we de Carretera Austral naar het noorden en maken we nog een hoop hoogtepunten mee; van een boottocht naar de marmergrotten in het lago General Carrera tot aan wandelen tussen het verzadigde groen in het nationale park van Hornopiren.
Dankzij een goedkoper busje vulkanen beklimmen
Omdat we veel korting kregen op de huurprijs van het busje als we van zuid naar noord zouden rijden (in plaats van andersom) en hem in zouden leveren in Santiago, kwamen we onderweg nog langs het vulkanische gebied in Noord-Patagonie. Het kunnen wandelen in korte broek en niet te hoeven schuilen voor de wind was een verademing en maakte deze dagen, samen met het bezoek aan de natuurlijke thermen, erg ontspannen. Na een laatste stop in Pucón waar we Vulcan Villaricca beklommen, leverden we na vier weken ons busje weer in. In Santiago keken we onze ogen uit naar alle recente graffiti, maar ondanks dat de politieke onrust nog goed voelbaar was, overheerste de gemoedelijke sfeer met straatartiesten en terrasjes op de stoep. Na een laatste keer uiteten (Ceviche!) stapten we na vier fantastische weken weer op het vliegtuig terug naar huis.
Aanbevolen kaarten, gidsen en literatuur:
GIDSEN
- The Bradt Guide to Chile – The Carretera Austral
- ANWB Wereldreisgids Argentinië
- Rough Guide Chile & Easter Island
- Chile & Easter Island Eyewitness Travel Guide
- Lonely Planet Chile & Easter Island
- Moon Travel Guide Patagonia
- Patagonien | Rother Wanderführer
- Torres del Paine Cicerone Walking Guide
KAARTEN
- ITM, Patagonia & Tierra del Fuego, (spoor)wegenkaart
- Reise Know-How landkaart, wegenkaart Chili
- TerraQuest, Patagonia trekking map 1:160.000
- Viachile Editores, Trekking + Travel Torres del Paine 1:50.000/100.000
- Viachile Editores, Adventure map Central Chile & Argentina 1:500.000
- Viachile Editores, San Pedro de Atacama 1:350 000/1:50 000
Lees ook het verhaal van Henk de Hartog die eveneens per camper door Patagonië trok: Met de camper door Chili en Patagonië (I).
