Deze keer lopen we in Engeland. Tijdens Covid konden we die kant niet op en het werd nu tijd om onze vrienden Brian en Brenda in Winchester weer eens op te zoeken.
En als je Winchester zegt, zeg of zing je over de cathedral en als je dat doet, dan zeg je eigenlijk ook: laten we de historische pelgrimsweg vanuit die kathedraal naar de kathedraal van Canterbury lopen.
Deze fameuze pelgrimsweg ontstond toen bisschop Thomas Becket van Canterbury door toedoen van de Engelse koning Henry II in 1170 door zes edelen werd vermoord omdat hij zich meer bekommerde om de belangen van de kerk dan om die van de koning. Heel Europa was in shock en zelfs de Franse koning toog ter bedevaart.
In juli 2023 is het zover: Brian en Brenda hebben gezorgd voor een pelgrimspaspoort van de kathedraal en hebben een afspraak voor ons gemaakt voor een wegzending en blessing van onze tocht door een geestelijke.
Op donderdag 27 juli vertrekken we na een bijzondere ontmoeting tijdens de blessing met plebaan Gary Phillbrick bij de tombe van St. Swithun in het koor van de kathedraal.
Heuvelrug van kalkzandsteen
We lopen het historische centrum van de stad uit richting het noorden, waar de North Downs liggen. Een heuvelrug van kalkzandsteen die door de graafschappen Surrey en Kent ten zuiden van London richting Dover en de kust loopt om daar te eindigen als ‘The white cliffs of Dover’.
Onze Pilgrims’ Way volgt de richtingbordjes van de St. Swithun Way en van de North Downs. We genieten van de mooie uitzichten, de kronkelige landweggetjes en bospaden en niet te vergeten de 12e eeuwse Engelse dorpskerkjes, die bijna allemaal open zijn – soms zelfs met koffie – en die mooie stempels hebben liggen voor onze pelgrimspaspoorten. We voelen ons als pelgrims heel erg welkom!
Oeroude verbindingspaden
De route bestaat al sinds 1174 en volgt oeroude verbindingspaden die sinds de steentijd en later de Romeinse en Saksische tijd door Zuid-Engeland lopen. De afstand tot Canterbury is ongeveer 135 mijl (220 km), die we met het zeer informatieve routeboekje van Cicerone in dertien dagen afleggen.
De signaleringen van de route volgen in het begin zoals gezegd de bordjes van de St.Swithunsway en later vooral die van de North Downs Way, alhoewel we ook vaak de track in ons mobieltje van de Pilgrims’ Way zelf volgen. Als je van ‘GR-achtige’ onverharde paden houdt volg dan vooral de route en de bordjes van de North Downs Way.
De overnachtingen zijn te vinden in het boekje van Cicerone en op verschillende Engelse sites over deze route. Wij hebben met name gebruik gemaakt van (air)b&b’s en hotels. Alleen in Aylesford (op driekwart van de route) slapen we in een groot en indrukwekkend klooster, The Priory.
Hoogteverschillen
De zwaarte van de route is medium en soms op stukjes van de North Downs Way best stevig, alhoewel de hoogteverschillen nooit meer dan zo’n honderd meter zijn. Je loopt veel over de unieke English Public Footpaths en Bridleways, waarbij het nemen van hindernissen als stiles en kissing gates dagelijkse kost en vreugde is. Vooral de kissing gates: ze gaan pas goed open als je elkaar eerst innig gezoend hebt.
De proviandering is goed. Overal kom je door dorpjes en langs pubs en inns waar je inkopen kunt doen en kunt eten. Houd er wel rekening mee dat de meeste pubs pas vanaf 11 of 12 uur open zijn. Het is wat dat betreft geen Italië, waar we als pelgrims verwend zijn met openingstijden vanaf ’s ochtends zes uur.
Opgevangen door de poortwachters
Onze aankomst in het fameuze oeroude Canterbury is fantastisch. Als pelgrim worden we al bij de poort van de kathedraal opgevangen door de poortwachters en naar binnen begeleid voor de laatste stempel in ons paspoort, dat ons gratis toegang geeft tot de kathedraal. Daar meldt zich Torin Brown bij ons, de speciale gids voor de opvang van pelgrims.
Hij brengt ons naar het startpunt van de bij Romepelgrims zo bekende Via Francigena voor een fotosessie en daarna naar de kathedraal zelf waar hij ook nog een blessing voor ons regelt door de dienstdoende geestelijke. Torin vertelt uit-en-te-na over de historie van de kathedraal en de bezienswaardigheden in de stad.
De dag na aankomst hebben we een rustdag vóór het bonusstukje pelgrimage dat we nog voor de boeg hebben: de eerste twee etappes van de Via Francigena tot Dover natuurlijk. We zijn er nu toch…..Bovendien willen we daarmee Ben Teunissen gedenken, onze vriend en gedreven auteur van de routeboekjes over de Via Francigena, die vorig jaar oktober zo plotseling is gestorven.
